Vraag het een paard
We hebben allemaal onze eigenaardigheden en gebruiksaanwijzing. Vaak doen we dit af met ‘zo is hij of zij nu eenmaal’, waarmee we eigenlijk bedoelen dat daar niets aan te veranderen valt. Maar inmiddels weten we dat veel ons gedrag te maken heeft met nauwkeurig ingeslepen patronen. En die zijn te veranderen. Zeker met de hulp van een paard.
Tekst & beeld Natasha Bloemhard
Aan het hek langs de wei hangen verschillende bordjes met ‘issues’ waaruit je kunt kiezen. Ik kies voor ‘vertrouwen’ omdat ik weet dat ik daar soms wel wat meer van mag hebben. En ik pak ook het bordje waarop ‘controle’ staat geschreven. Want die twee gaan voor mij vaak hand in hand. Als ik de boel niet vertrouw, schakel ik over naar controle. Twee mooie handvatten, dacht ik zo, en met die twee in gedachten word ik de wei in gestuurd waar Laila en Machus, de twee paarden van Jaeike Stienstra staan. De dieren kijken niet op of om en grazen onverstoorbaar verder . “Loop gewoon maar eens rond en kijk of ze naar je toe komen”, roept Jaeike vanaf de zijlijn. Onzeker en doelloos dwaal ik door de wei. Zo achteloos mogelijk kijk ik af en toe naar de paarden die zich werkelijk geen bal van mijn aanwezigheid aantrekken. “Met welke intentie loop je hier nu rond?”, confronteert Jaeike mij. “Euhhh”…., stamel ik. “Geen idee eigenlijk”. “En dat is precies waarom de paarden niet naar je toekomen”, gaat Jaeike door. “Ze ervaren geen helderheid.” Slik! “Een paard is een kuddedier maar zal zich alleen aansluiten bij een leider die zorgt voor veiligheid en heldere communicatie.
“Jij zit veel te veel in je hoofd”, voegt ze eraan toe. “Als jij wilt dat mensen je volgen, moet je weten wat je wilt en authentiek handelen”, zegt Jaeike, die in 2004 haar baan opzegde en zonder geld en idee van wat ze nu eigenlijk wilde de deur van haar huis in Amsterdam achter zich dichttrok en naar Santiago de Compostella liep. Zes maanden en vele levenslessen later vond ze haar eigen-wijze pad, coachen met paarden waarbij al haar ervaringen als fysiotherapeut, re-integratie coach en dierenosteopaat van pas kwamen.
Ik loop terug naar het hek en haal nog eens diep adem. Totaal genegeerd worden door die paarden helpt niet mee voor mijn zelfvertrouwen. “Hoe loop jij een redactievergadering in waarin je dingen met je team gaat bespreken?”, vraagt Jaeike. “Open en zeker”, antwoord ik vol overtuiging. “Oké, loop dan nu eens terug de wei in met diezelfde vastberadenheid”, coacht ze me. In eerste instantie treuzel ik nog een beetje en loop ik weifelend – stel dat ze weer niet komen – maar dan herpak ik mezelf en loop ik resoluut de hoek in, tegenovergesteld aan waar de paarden zich op dat moment bevinden. Voordat ik er erg in heb, staat Machus bij me. Ik ben er een beetje beduusd van. Ik begin te lopen, Machus volgt en in no time sluit Laila zich bij ons ‘clubje’ aan. Ik blijf lopen en de paarden blijven volgen. Onderweg kijk ik om of ze er nog zijn. “Waarom kijk je nu om”, vraagt Jaeike? “Als je erop vertrouwt dat ze volgen hoef je niet om te kijken, toch”? Voor de twee keer, slik! Daar stak mijn neiging tot controle de kop op. Oké, niet meer omkijken, ik wéét dat ze volgen. Ik loop weer door, de paarden volgen en dan opeens ben ik ze weer kwijt. Huh…”Wat gebeurde er?”, vraagt Jaeike. Ik heb het antwoord niet direct klaar behalve dat ik me realiseer dat ik aan andere dingen zat te denken dan aan de paarden. “Precies”, zegt Jaeike. “En dat hadden de paarden door. Je aandacht verslapte en hierdoor verdween de duidelijkheid.” “Pffffff, wát erg is dit”, zeg ik tegen Jaeike die lachend naar me toe komt. “Mooi hè”, zegt de nuchtere eilander die jaarlijks op Terschelling vele workshops en master classes verzorgt. “Ja, heel mooi maar ook confronterend. Met een aai over het hoofd bedank ik Laila en Machus voor het blootleggen van mijn patronen. Dat je dit met een sessie van minder dan een uur al kunt bereiken.
Wil jij dit ook eens ervaren?
Elke dinsdag verzorgt Jaeike gratis een online ‘Doe de eerste Stap’ sessie. Aanmelden kan op jaeikemetpaarden.nl