Wat is er mis met een hotel, een chalet of een appartement als je op vakantie gaat? Helemaal niets! Maar soms heb je gewoon zin in iets bijzonders, iets aparts, een avontuur waar je je levenlang een herinnering maar ook een verhaal aan overhoudt. Droomplekken waar je graag geld en moeite voor over hebt om het een keer mee te maken. En die plekken zijn er. Salt selecteerde een aantal ontsnappingen voor in de winter aan het dagelijks leven.
Foto: Activity International Een sterk opkomende vorm van ‘slow travel’ is het zogenaamde sociaal toerisme, ook wel fair travel genoemd, waarbij reizen gecombineerd wordt met werken. Door bijvoorbeeld een paar weken mee te helpen aan het onderhoud van een weeshuis in Roemenië, Engelse les geven aan kinderen in een Braziliaanse sloppenwijk of Thaise olifanten te verzorgen, beleef je niet alleen een onvergetelijk avontuur, je draagt ook nog eens je steentje bij aan de ontwikkeling van het land en de lokale bevolking.
Afgelopen zomer trok de Salt-redactie voor twee dagen naar de Zwitserse Alpen, naar het Engadin National Park in het kanton Graubünden voor een tweedaagse hut hike. Toen wij ‘erg goed’ als antwoord gaven op de vraag ‘hoe is het met jullie conditie gesteld?’, werden we gewezen op de tocht die begon in Sur En en via Piz Lischana naar de Chamanna (berghut) Lischana voerde. Met de waarschuwing “het is een pittige tocht, dus vertrek op tijd”, verlieten wij het VVV-kantoor.
Wat doe je als je volgende week tussen de huizenhoge Hawaïaanse golven wilt surfen, in de Alpen wilt mountainbiken of in een Tibetaans klooster tot jezelf wilt komen? Simpel, via internet boek je de reis en vervolgens stap je in auto, trein, bus of vliegtuig richting je reisbestemming. Maar is reizen tegenwoordig nog wel zo simpel? Wat is de impact van onze toenemende reislust op de lokale natuur en cultuur? Ard Krikke zocht uit hoe je bewust(er) op reis kunt gaan. Want thuisblijven is niet de oplossing.
Tekst Tessa Koop Beeld Irja Berntson Tropische verrassing voor de actieve reiziger ‘Pompend remmen en je pedalen altijd horizontaal houden.’ Het zijn de tips van onze gids Ellemieke van Beek, waar ik dankbaar voor ben op het moment dat ik op mijn mountainbike keihard een hobbelige afdaling naar beneden neem. Vanmorgen stond ik om zeven uur al naast mijn bed en om half acht gaf ik acte de présence in mijn wieleroutfit, voor een ochtendje mountainbiken. Iets wat je op het heetst van de dag wel uit je hoofd laat. Ik bevind me op Curaçao, ‘ons’ zonnigste stukje koninkrijk dat sinds kort ook de actieve en avontuurlijke reiziger hoopt te verleiden. Ik ging kijken hoe het eiland dat hoopt te gaan doen.
Ondanks dat niemand afscheid wil nemen van de ‘zomer’, kent ook het najaar zo zijn voordelen. Vooral als je er nog even op uit wilt trekken. De grootste hitte is voorbij, de mensenmassa’s zijn weg en ook de prijzen hebben veelal het hoogseizoen verlaten. Salt selecteerde een aantal avonturen die je juist in het najaar moet doen.
Foto's: Natasha Bloemhard Het is al helemaal donker als we vlak onder de Boschplaat van Terschelling ons anker uitgooien. Ik kijk naar een sterrenhemel die nergens anders in Nederland te zien is.
LLiNK wil niet louter amuseren, maar vooral inspireren en daarom moet de zender blijven bestaan. ‘Goh, het gaat slecht hè, met LLiNK?’ Ik weet niet hoe vaak ik die zin de afgelopen weken heb gehoord van vrienden, familie maar ook van totaal onbekenden in de kroeg. Niet zo verwonderlijk, als je je bedenkt dat LLiNK pas half mei voor het eerst begonnen is met een ledenwerfcampagne die ervoor moet zorgen dat we voor het einde van het jaar 150.000 leden hebben. Want als dat niet lukt, is het gedaan met de Groenste Omroep van Nederland en dus ook met alle programma’s waarvan wij vinden dat die bijdragen aan een betere wereld, voor mij de belangrijkste reden om iets meer dan een jaar geleden over te stappen van de grootste commerciële omroep (RTL) naar de kleinste publieke omroep met de grootste idealen (LLiNK).
Ik las op internet dat de mens de enige diersoort is dat voor zijn plezier rondreist 48 uur geleden was het weer eens zo ver: ik zat weer eens in een vliegtuig. Dit keer was de bestemming Amsterdam, huis dus, komende vanaf Ibiza. Ik keek uit over het heuvelachtige Franse landschap, mijn i-pod was leeg, mijn boek uit en dus dwaalden mijn gedachten af. Ik zat me te bedenken de hoeveelste keer dit was dat ik een reis maakte. Rond mijn zeventiende ben ik daar actief mee begonnen en hoewel ik nog geen cent te makken had, reisde ik al vrolijk een slag in de rondte.
Ik vraag me regelmatig af hoe mijn leven zou zijn verlopen als ik ergens buiten Europa geboren zou zijn, bijvoorbeeld in Afrika of het Midden Oosten. Ik heb een enorme vrijheidsdrang, gecombineerd met een redelijk eigenwijs karakter (ook wel ‘koppig’ genoemd). Doordat mijn wieg ooit in Nederland heeft gestaan, heb ik me met deze eigenschappen kunnen ontwikkelen tot wie ik nu ben: een (kleine) ondernemer, maar ook wereldreiziger, die niet getrouwd is en redelijk ongebonden, afgezien van een hypotheek en nog wat van die praktische zaken. Ik heb in principe de mogelijkheid om te doen en te laten waar ik zin in heb, zonder daarbij gehinderd of veroordeeld te worden.